.. ถนอมยามเช้าเอาไว้ เพื่อใจทั้งวันจะแจ่มใสเหมือนประกายแดด
อย่ายินยอมให้มือใดฉีกทึ้งมัน ด้วยเหตุผลอันแข็งกระด้าง
ด้วยกรอบคิดอันคับแคบ
อย่าฉีกยามเช้าของเธอ อย่าฉีกยามเช้าของฉัน
ปล่อยให้บทกวีกังวานไหวอยู่ในเรา
ด้วยชีวิตนั้นแสนสั้นนัก ....
เมื่อวันก่อนเปิดวิทยุได้ยินเสียงคุ้นเคยยามเช้า
ดีเจหนุ่มใหญ่ มาโนช พุตตาล อ่านบทกวีก่อนเปิดเพลงไพเราะ ผมนั่งฟังน้ำเสียง และเนื้อหาบทกวีนี้ ด้วยความประทับใจ กวีนี้อยู่ในหนังสือ ความเรียงมีปีก นกชีวิต
"มีอะไรบ้างที่เคยหลงลืม หรือมองข้ามไปใน ระหว่างทางเดินของชีวิต การเดินเร็วเป็นการใช้ชีวิตตามกระแส แต่มิใช่การเข้าใจชีวิต บางครั้งการเดินทอดหน่องช้าๆ พลางมองเพื่อเห็น สิ่งรอบกายพร้อมหันกลับไปมองย้อนหลังบ้าง อาจทำให้เรา รู้จัก ชีวิตมากขึ้น ฤดูกาลที่ผ่านเลยควรเปิดดวงตาของเรากล่อมเกลาความกระด้าง และเติมความละมุนในดวงใจ"
สำหรับผมแล้วคิดว่า
แสงแดด ที่ส่งมาปะทะผิวกายเรา เมื่อเรามองขึ้นสูง เพื่อสัมผัสความยิ่งใหญ่ แม้ตาของเราจะต้องพ่่ายแพ้ต่อแสง แต่กายเรากับอบอุ่น และพร้อมตั้งความหวัง เพื่อยามเช้าที่สดใส สลายความเศร้าที่มืดมน แสงแดดช่วยชีวิตเรา ให้สร้างชีวิตใหม่ สิ่งแปลกเปลื้อนคงจางหาย หากใจไม่คิดถึง เพราะชีวิตเราต้องดำเนินต่อไป เช่นดั่งยามเช้าที่ควรถนอมเอาไว้ ในความรู้สึก จวบข้ามวันใหม่
Riders On The Storm เพลงของ The Doors
นนทวรรธนะ สาระมานNontawattana Saraman
24/07/07
อ้างอิงบางวลีจาก หนังสือ ความเรียงมีปีก นกชีวิต ของเรวัตร์ พันธ์พิพัฒน์
